Kur rastet e para me AIDS u njoftuan më 1981, askush nuk dinte shkakun e sëmundjes dhe si njerëzit infektoheshin me këtë sëmundje. Është e kuptueshme që shumë njerëz u trembën dhe dëshironin të mbronin veten dhe familjen.
Disa propozuan karantinën për të sëmurët me AIDS. U ngjall një urrejtje për këta të sëmurë. Homoseksualët dhe ata që bënin droga intra-venoze u trajtuan keq nga shoqëria. Sëmundja u konsiderua si vetë-shërim për homoseksualitetin, nga që të sëmurët e parë me AIDS ishin homoseksualë. Homoseksualët u bënë objekt i frikës dhe zemërimit popullor.
Edhe kur u përcaktua se AIDS shkaktohet nga një virus që transmetohet kur këmbehen lëngjet e trupit, veçanërisht, sperma, lëngjet vaginale dhe gjaku, shumë njerëz i urrenin të sëmurët me AIDS.
•? ? ? Punëdhënësit i pushonin nga puna ata me AIDS dhe të rrezikuarit për t’u sëmurë.
•? ? ? Shoferët e autoambulancave refuzuan t’i transportonin këta të sëmurë.
•? ? ? Policët në shumë qytete vendosën maska kundër AIDS
•? ? ? Objekt i diskriminimit u bënë edhe fëmijët e sëmurë me AIDS
•? ? ? Në Florida në ShBA, njerëzit e revoltuar dogjën shtëpitë e të sëmurëve me AIDS
