Testi për antikorpet HIV duhet t’u sigurohet të gjithë personave që dëshirojnë? ta bëjnë atë. Ligji mund të detyrojë për testim vetëm grupe të vogla njerëzish, siç janë donatorët e gjakut, personeli ushtarak, anëtarët e organizatave që shkojnë për të ndihmuar jashtë vendit, të burgosurit, emigrantët që kërkojnë strehim, prostitutat e ndëshkuara dhe abuzuesit seksualë që janë kapur si të tillë.
Lind pyetja: Në qoftë se një pjesë e madhe e atyre që janë infektuar me HIV nuk dinë për infektimin e tyre dhe mund ta kalojnë infeksionin në njerëz të tjerë, a duhet të kërkojmë që më shumë njerëz ( në qoftë se jo të gjithë) të testohen për HIV?
Ata që mbështetin testimin e detyruar besojnë se kjo politikë do t’i mbronte njerëzit nga infeksioni dhe do të ndihmonte të ndalohej përhapja e këtij virusi. Edhe sikur vetëm pak nga ata që zbulohen si të infektuar ta ndryshonin sjelljen e tyre, kjo do të bënte që të shpëtonin shumë jetë. Testimi rutinë për shumë sëmundje të tjera ka kohë që kryhet. Në shumë vende të botës, për të kryer procedurat e liçencimit të martesës, çiftet detyrohen të testohen për Sëmundjet Infektive Seksuale (SIS). Të gjithë fëmijët e sapolindur, në mënyrë rutine, testohen për SIS në kohën e lindjes. Shumë autoritete mjekësore botërore mendojnë që e njëjta mënyre testimi të kryhet edhe për HIV-in.
Ju nuk do të infektoheni me HIV nga që dhuroni gjak. Çdo herë që ju dhuroni gjak, përdoret një age sterile.
Kundërshtarët e testimit të detyruar të HIV-it, dëshirojnë t’i shikojnë doktorët duke i bindur njerëzit në rrezik, përfshi dhe gratë shtatzëna, që ta kryejnë testin për antikorpet HIV, por ata e kundërshtojnë me forcë testimin e detyruar. Ata e mbështesin kundërshtimin e tyre në këto dy arsye:
a- kjo politikë mund t’i rrezikojë njerëzit. Ata thonë se testimi në shkallë të gjerë rrit? mundësinë që rezultatet test-pozitive të bien në duart e organeve shtetërore, punëdhënësve, kompanive të sigurimeve dhe në rastin e përdoruesve të drogave, në duart e policisë.
b- kjo politikë dhunon të drejtën e personit për fshehje (privaci)
Disa vende i kufizojnë aktivitetet e njerëzve të infektuar me HIV dhe shumë vende të tjera kërkojnë që sa më shumë qytetarë të testohen? për HIV. Kërkesa për testimin e detyruar për HIV, bën të lindin disa pyetje që është vështirë t’u përgjigjesh:
•? ? ? Kush duhet të jetë objekt i testimit?
•? ? ? Kush duhet të vendosë se cilat grupe do të jenë objekt testimi?
•? ? ? Cilat organizma ose njerëz duhet t’i shohin rezultatet e testit?
•? ? ? A do të çojë testimi i detyrueshëm në izolim më të madh dhe ndëshkim të mundshëm të personit të infektuar?
Testimi
Simptomat e HIV nuk janë shumë të qarta. Ato ngjajnë ose duken si të shumë sëmundjeve të tjera. Kush i ka këto shenja nuk do të thotë se detyrimisht ka HIV, por kjo nuk do të thotë, gjithashtu, se nuk ka HIV. Prania e këtyre shenjave do të thotë që personi duhet të bëjë testin për HIV. Nuk është mirë që një person të presë deri sa të shfaqen shenjat pastaj të testohet. Kjo për dy arsye: a- gjatë kësaj kohe? personi i infektuar mund të infektojë partnerët e tij seksualë dhe b- ai nuk do të marrë? ? mjekimin që do ta ndihmojë po qe se është i infektuar.
Kush duhet të testohet?
Doktorët këshillojnë: gjithkush që është përfshirë në sjellje? seksualisht të rrezikshme duhet të testohet. Kjo do të thotë se kushdo që ka bërë seks pa kondom duhet të testohet, jo vetëm për sigurinë e tij, por edhe për sigurinë e të tjerëve.
Po qe se dikush përgjigjet me “po” në njërën nga pyetjet e më poshtme,? ai duhet të planifikojë testimin për HIV.
•? ? ? A keni bërë seks të pambrojtur, pra seks pa kondom?
•? ? ? A keni mbetur padashur shtatzënë?
•? ? ? A keni ndonjë nga sëmundjet që transmetohen seksualisht?
•? ? ? A keni qenë e abuzuar seksualisht?
•? ? ? A keni bërë seks me dikë që ka bërë injeksione intravenoze me shiringë të përdorur?
•? ? ? A keni tuberkuloz?
•? ? ? A keni bërë transfuzione gjaku, veçanërisht përpara se gjaku i dhuruesit të testohej për HIV. ?
